در سیر طبیعی حیات، وزیدن نسیم رویدادها را که گاهی تبدیل به طوفان حادثه می گردد بردبارانه پشت سر می گذاریم، چون با شوق زیستن، امیدوار به ادامه راهیم. راهی که امتداد می بینیم نه انتها...
در نیمه راه آنجا که سرشاریم از شور زندگی، بناگاه از رفتن بازمانده، ناگزیر به پذیرفتن واقعیتی گریز ناپذیر خواهیم بود.
فاصله زیادی است بین گفتن و پذیرفتن که لگام گفتن دست ماست اما پذیرفتن رسیدن به انتهای راه...
احساس غریبی بر تو مستولی می شود، به راه هایی می اندیشی که نا تمام پیموده شد. آنهایی را می بینی که سرشار از امید و سرمست از شور و شوق، از ادامه راه باز می مانند...
بیائید در امتداد راه زندگی ``یار`` هم باشیم و در پیمودن راه های دشوار ``همراه`` هم.

شهلا فاطمی
بنیانگذار و مدیرعامل محاب